INSPIRITUALS
Als klein kind leren fietsen op twee wielen was voor mij een hele opgave. Mijn zussen die al lang een grote fiets hadden. En ik die het maar niet onder de knie kreeg. Hoe vaak mijn moeder op de grote parkeerplaats bij ons huis achter mij aan heeft gerend… Met een duwtje in mijn rug,
Laats was ik in een warenhuis en een klein jongetje van ongeveer drie jaar stond te huilen. Dikke tranen rolden over zijn wangen. Ik liep naar hem toe en ging door mijn knieën. ‘Ben je je papa of mama kwijt?’ – hij draaide zich om – van me af – en gaf een ‘hmhg’ achtig
Heb jij twee of meer kinderen? Grote kans dat ze onderling enorm verschillen. De één rent misschien wel door de kamer met veel geluid, terwijl de ander uren in een hoek met lego speelt. Dezelfde ouders en toch zulke verschillende kinderen in hun manier van spelen, vertellen, luisteren, het sluiten van vriendschappen etc. De verschillen zijn prachtig – ieder kind
Ken je dat? Dat je het gevoel hebt dat je kind oost Indisch doof is. Dat je wel 20 keer hetzelfde vraagt zonder dat er iets gebeurt. Of dat je tureluurs wordt van het getreuzel… hup hup hup dat kan toch echt veel sneller? De irritatie die ontstaat, leidt tot het uit verbinding gaan, gaat ten koste van de sfeer
